maandag 24 september 2012

CAMINO GEDACHTEN

Hoewel mijn camino relatief kort was (15 dagen) kan ik toch gewagen van een zeer intensieve ervaring.
Persoonlijk vond ik de contacten met de medepelgrims in de beginfase zeer intensief.  Aanvankelijk gaat men toch min of meer wat steun zoeken bij de personen die reeds enige ervaring hebben met een of andere camino.
Uiteraard wordt hierbij zeer intensief van gedachten gewisseld.

Een van de meest besproken items hierbij is : in hoeverre moet men (alles) loslaten en met de thuisbasis kappen om in staat te zijn "zichzelf  tegen te komen" zoals dit heet.  Blijkbaar is het heden ten dage een doelstelling om bij zichzelf naar binnen te komen, en als het ware verlicht of maw. min of meer "zen" uit deze zeer ingrijpende ervaring te komen.

zondag 23 september 2012

CACERES : EL FIN

Spijtig genoeg zal Càceres het einde zijn voor deze camino.  De wil is aanwezig doch de praktische problemen zijn niet meer te verantwoorden of te overwinnen.

De schoenen zijn vanaf dag 1 een groot probleem gebleken.  Reeds tijdens de wandeltochten in de Drôme bleek dat deze vrij krap bemeten waren, doch er deden zich daaromtrent geen noemenswaardige problemen voor.  Alles ging nog vlot.  De hitte in Andalucia en Extramadura laat echter geen ruimte voor fouten.  De extreme hitte van 35° C was vanaf dag 1 fataal.  Door de extreme temperaturen begonnen mijn voeten onmiddellijk geweldig op te zwellen, en gezien er onvoldoende expansieruimte aanwezig was, waren de bleinen onvermijdelijk.   Na een paar dagen waren mijn beide kleine tenen herleid tot een open wonde, en mijn god wat  liggen er gigantisch veel keien op de camino.  (zie hieronder)

Als bij elke stap elke steen voelbaar is, dan is uiteindelijk de pijn niet meer te harden.


vrijdag 21 september 2012

LAS FLECHAS AMARILLOS

Las flechas amarillas : de gele pijlen.


Wellecht het meest belangrijke item van de camino.  Zonder de pijlen geen camino.  De gele pijlen lopen door gans de camino en blijven de richting aangeven tot in Santiago de Compostela.

De gele pijlen zijn waarschijnlijk het laatste waaraan men denkt als men de camino wil stappen.

De reden waarom mij dit frappeerde was een koppel dat mij vroeg maar allez hoe is het mogelijk dat een klein plaatsje als Monesterio zich bevindt op de weg van Sevilla naar Compostela. Als vanzelfsprekend antwoordde ik : logisch ik volg de pijlen.

Hoe logisch dit ook mag klinken, vanzelfsprekend is het allerminst, zeker als men er een beetje gaat over nadenken

maandag 10 september 2012

10/09 FIN DE LAS FIESTAS

Maandagmorgen einde van de fiestas in Andalucia.  De Sancta Virgina is hier allomtegenwoordig, en beheerst het volledige leven.  De betekent echter niet dat iedereen de godganse dag in de kerk zit.  Integendeel de fiestas worden hier wel op een zeer bijzondere manier ingevuld, dwz. gans de dag eten en drinken, naar de flamencodansers kijken en naar de stierengevechten. (niet noodzakelijk in deze volgorde).
Voor de peregrinos heeft dat wel zo zijn gevolgen: todo es cerrado : met moeite slaapplaatsen gevonden, en gelukkig had ik voldoende energierepen bij om de eerste dagen door te komen.
Vandaag is alles normaal en heb ik de eerste bocadillos voor onderweg kunnen kopen. Alle mercados en bars zijn nu open zodat bevoorrading geen problemen meer geeft.
Wat wel problemen geeft zijn de bleinen op mijn kleine tenen.  Heb ik bij god 6 maanden gestapt en niets gehad, en de eerste dag hier 2 joekels van bleinen.
Bij nader inzien is dit echter logisch : de hitte : 35 gr C.  Als je een tijdlang op kokend asfalt loopt zijn je voeten gekookt en willen ze beginnen exploderen.


woensdag 5 september 2012

D1: SEVILLA

Vlucht vanuit Charleroi, met Ryanair, is perfect verlopen.
Zelfs met voorsprong van 35 min toegekomen.

Vandaag bezoek aan Sevila, rustige dag.

Vandaag gesprek gehad met de eigenaar van Triana Backpackers hostal.  Blijkt hij tevens de ontwikkelaar te zijn van volgende zeer interessante website :

http://www.independentrip.com/

Dit is een zeer interessante site om allerlei soorten reizen te plannen in Spanje, dit met alle vervoersmiddelen.
Hij heeft voor de caminos tevens een app ontwikkeld voor Android.  Deze app kan ook offline geraadpleegd worden.  Super!

Morgen defintieve, weliswaar vroege, start.  Sevilla es muy caliente.

maandag 27 augustus 2012

5 SEPTEMBER: D-DAY


Vertrekdatum is definitief vastgelegd en de vlucht vanuit Charleroi is geboekt.  Het begin van de tocht nadert nu wel erg snel, en de tocht wordt zeer concreet.   

Eerste overnachting in Sevilla is eveneens vastgelegd : Hostel Triana Backpackers.

Monique heeft ondertussen ook het nieuws gepubliceerd in haar virtuele (facebook)wereld.  Ik sta wel een beetje versteld van het aantal reacties dat dit teweegbrengt.  Dit is een heel andere dimensie dan een blog.  Deze laatste wordt wel sporadisch bekeken maar levert (tot nog toe) weinig of geen reacties op.

Onwillekeurig vraag je je af hoe deze moderne media en communicatiekanalen in het verhaal kunnen of zullen passen gedurende de tocht.

Mijn eerste bedenking is hierbij dat het niet meer nodig is om objectieve gegevens op de blog te publiceren.  Bij eenvoudige bevragingen op het internet vind je moeiteloos alle praktische informatie die een mens nodig heeft en  maar kan bedenken.   Alles is al ettelijke malen beschreven en gepubliceerd.  Dit werk nog eens overdoen lijkt mij dan ook op open deuren instampen: zinloos.  Derhalve zal mijn energie hier niet naartoe gaan; reisgids Malcolm in Joburg zou gezegd hebben : useless information.

Volgende bedenking : wat dan wel (be)schrijven?  Of maw. welke invalshoek ga ik aanwenden om mijn ervaringen te verwoorden, ervaringen waarvan ik vind dat zij het delen waard zijn of die er toe doen bij de  al dan niet toevallige lezer/volger.   

Momenteel zie ik als invalshoek uiteraard mijn persoonlijke ervaringen op de Camino.  Meer bepaald denk ik hierbij aan de persoonlijke ontmoetingen, en het eventuele verhaal er rond.  Tevens veronderstel ik dat de natuur en de persoonlijke indrukken die ik hierbij ervaar, ook wel voldoende stof zullen opleveren.  
Ongetwijfeld zal het "op weg zijn" en de ontberingen en ongemakken die hiermee samengaan ook wel wat materaal opleveren.

Wat wel meer en meer blijkt is het feit dat het project op zich, nl de Camino effectief stappen, bij veel mensen sterk emotionele reacties teweeg brengt.  Blijkbaar is de Camino een bij velen gekoesterde, al dan niet onmogelijke, droom.  

Misschien is het dan ook een idee om dit medium een stuk interactief te maken.  Bij het aanvangen van de Camino is het blijkbaar de gewoonte dat er een steen(tje) wordt meegegeven om te deponeren aan het Cruz De Ferro.  Daar ik deze route echter niet neem, en daar ik ook geen fysieke stenen kan meenemen en deponeren stel ik voor dat eventuele steentjes virtueel, via dit medium, worden meegegeven.  Dus als je vragen, suggesties of andere invalshoeken hebt, laat het mij weten, via deze blog of via het aangehecht mailadres : fernand_naar_compostela@yahoo.com.

In de mate van het mogelijke, en afhankelijk van het al of niet aanwezig zijn van een internetaansluiting in de  overnachtingsplaatsen, zal ik zonder fout reageren.

Fernand






maandag 23 juli 2012

VERDER OEFENEN IN DE LIVRADOIS

Vandaag zijn we aangekomen in La Chomette dicht bij de prachtige Livradoisstreek.
Morgen gaan we een rustige vlakke wandeling doen van drietal uur.  Dit om Monique haar (lichte) kwetsuur een beetje te ontzien.  Stijgen gaat nog vlotjes, dalen is nog een beetje lastig.
Wait en see, en kijken hoe het "loopt".