Las flechas amarillas : de gele pijlen.
Wellecht het meest belangrijke item van de camino. Zonder de pijlen geen camino. De gele pijlen lopen door gans de camino en blijven de richting aangeven tot in Santiago de Compostela.
De gele pijlen zijn waarschijnlijk het laatste waaraan men denkt als men de camino wil stappen.
De reden waarom mij dit frappeerde was een koppel dat mij vroeg maar allez hoe is het mogelijk dat een klein plaatsje als Monesterio zich bevindt op de weg van Sevilla naar Compostela. Als vanzelfsprekend antwoordde ik : logisch ik volg de pijlen.
Hoe logisch dit ook mag klinken, vanzelfsprekend is het allerminst, zeker als men er een beetje gaat over nadenken
Op stap is men op een of andere wijze steeds met de pijlen bezig.
Zo voor de vuist weg schieten mij hierbij volgende (spaanse) begrippen te binnen.
ORIENTAÇION-DIREÇION-CONFIMAÇION-CONTINUAÇION
Om de een of andere reden klinkt dit in het spaans beter dan in het nederlands.
Orientatie-richting-bevestiging-verdergaan klinkt mijns inziens minder muzikaal dan de spaanse versie. Spaans geeft hieraan ritme, muziek, perpetuum mobile, zoals de camino.
Bij de voorbereiding van een etappe gaat men zich steeds afvragen : waar zijn we nu, en bijzonder op de Via de plata : waar is het noorden? : orientaçion. Eens men dit weet stelt zich de vraag : welke richting : direçion. Als je dan op stap gaat en men ziet de eerste pijl, dan geeft dit een goed gevoel van : ok terug op de goeie weg. Een tijdje later, als men langs de weg een steen van de lokale Compostelagemeenschap of een bord ziet dan geeft dit volledig vertrouwd beeld en bevestiging : confirmaçion.
Voor de rest dient men dan nog de camino te blijven volgen zoals aangeduid door de pijlen : continuaçion.
Eens men het systeem kent en doorheeft is het zeer eenduidig en eenvoudig. Soms duiken er wel eens problemen op als er bijvoorbeeld werkzaamheden aan de gang zijn, maar doorgaans vindt men de pijlen snel terug.
Iets moeilijker wordt het wanneer men van het pad is afgedwaald, en men geen aanduidingen meer heeft. Al snel begint men zich dan toch wat zorgen te maken. Men tracht dan de camino terug te vinden door bevraging aan de lokale bewoners, als men die ûberhaupt tegenkomt. Op de eenzame stukken van de Via de la plata is dit niet zo evident. Een Frans echtpaar miste een pijl en diende door de Guardia Civil gerepatrieerd te worden. Een gsm trace is dan ook op zulke momenten een gelukkig bijverschijnsel van de moderne manier van de camino te lopen.
Hoe logisch dit ook mag klinken, vanzelfsprekend is het allerminst, zeker als men er een beetje gaat over nadenken
Op stap is men op een of andere wijze steeds met de pijlen bezig.
Zo voor de vuist weg schieten mij hierbij volgende (spaanse) begrippen te binnen.
ORIENTAÇION-DIREÇION-CONFIMAÇION-CONTINUAÇION
Om de een of andere reden klinkt dit in het spaans beter dan in het nederlands.
Orientatie-richting-bevestiging-verdergaan klinkt mijns inziens minder muzikaal dan de spaanse versie. Spaans geeft hieraan ritme, muziek, perpetuum mobile, zoals de camino.
Bij de voorbereiding van een etappe gaat men zich steeds afvragen : waar zijn we nu, en bijzonder op de Via de plata : waar is het noorden? : orientaçion. Eens men dit weet stelt zich de vraag : welke richting : direçion. Als je dan op stap gaat en men ziet de eerste pijl, dan geeft dit een goed gevoel van : ok terug op de goeie weg. Een tijdje later, als men langs de weg een steen van de lokale Compostelagemeenschap of een bord ziet dan geeft dit volledig vertrouwd beeld en bevestiging : confirmaçion.
Voor de rest dient men dan nog de camino te blijven volgen zoals aangeduid door de pijlen : continuaçion.
Eens men het systeem kent en doorheeft is het zeer eenduidig en eenvoudig. Soms duiken er wel eens problemen op als er bijvoorbeeld werkzaamheden aan de gang zijn, maar doorgaans vindt men de pijlen snel terug.
Iets moeilijker wordt het wanneer men van het pad is afgedwaald, en men geen aanduidingen meer heeft. Al snel begint men zich dan toch wat zorgen te maken. Men tracht dan de camino terug te vinden door bevraging aan de lokale bewoners, als men die ûberhaupt tegenkomt. Op de eenzame stukken van de Via de la plata is dit niet zo evident. Een Frans echtpaar miste een pijl en diende door de Guardia Civil gerepatrieerd te worden. Een gsm trace is dan ook op zulke momenten een gelukkig bijverschijnsel van de moderne manier van de camino te lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten